Oftewel goedemiddag! Hier dan ons eerste verhaaltje vanuit Mfuwe! De tijd vliegt hier voorbij en we hebben zoveel te doen dat we nog amper in de gelegenheid zijn geweest ook maar enige vorm van contact met het thuisfront te hebben. Bij deze een poging jullie tussen de bedrijven door een indruk te geven van onze eerste week!

Vorige week dinsdag zijn we dus in alle vroegte vertrokken vanaf Schiphol, met als eerste tussenstop Zurich. Daar zijn we overgestapt op het vliegtuig naar Nairobi, waar we bij binnenkomst al meteen weer een echt Afrikagevoel kregen: de vlucht zat namelijk vol met Keniaanse en Tanzaniaanse athleten, die net een aantal wereldtitels in de wacht hadden gesleept en daardoor erg uitgelaten waren en niet stil konden zitten: de hele tijd liepen ze (in dikke winterjassen) heen en weer in het vliegtuig en waren ze druk met elkaar aan het praten en zingen, erg grappig om te zien.

Eenmaal in Nairobi aangekomen was het daardoor ook erg druk en chaotisch, aangezien de athleten door allerlei fans en cameraploegen werden opgewacht. Een vrolijke binnenkomer dus in Afrika! Aangezien we pas weer de volgende ochtend verder zouden vliegen vanuit Nairobi, hadden we van tevoren al besloten een vooropgezette tent te reserveren bij een camping in de stad, zodat we niet op het vliegveld hoefden te overnachten en wat minder gebroken aan zouden komen

. Alleen hadden we er bij het boeken in Nederland niet echt aan gedacht dat het regenseizoen in Kenia net was begonnen, zodat het de hele avond keihard regende en onweerde en behoorlijk modderig was op de camping... Maar gelukkig lekte de tent niet en hebben we nog best goed geslapen, dus de volgende dag konden we redelijK fris en fruitig beginnen aan het laatste gedeelte van de reis!

Dat laatste gedeelte duurde trouwens wel iets langer dan verwacht...De vlucht naar Lilongwe verliep nog volgens schema en daar aangekomen werden we door onze nieuwe werkgevers met de auto opgehaald. Na een korte kennismaking zijn we al weer snel verder gegaan richting de grens, aangezien het sowieso nog minimaal 6 uur rijden was en we ook nog de nodige boodschappen moesten doen onderweg. Gelukkig ging het bij de grens allemaal vrij snel en konden we doorrijden naar Chipata, de voor ons dichtsbijzijnde 'stad' (zo'n 3,5 uur rijden van Mfuwe en dan nog is het assortiment van de enige aanwezige supermarkt minder uitgebreid dan dat van de lokale buurtsuper in Nederland

). Hier moesten we boodschappen doen voor onszelf en de lodge (naast eten en drinken ook allerlei andere dingen, zoals gereedschap), wat toch ook al gauw zo'n twee uur in beslag nam, aangezien een aantal vooraf gedane bestellingen niet klaargemaakt waren en we dus weer naar andere winkels moesten....

Vanaf Chipata was het gedaan met de geasfalteerde weg en moesten we verder op dirtroad. Een weg die we vorig jaar al eerder hadden afgelegd maar die nu vanwege zware regenval van de afgelopen maanden toch nét iets minder begaanbaar was, oftewel er zaten behoorlijk wat hobbels en kuilen in

. Daar kwam bij dat we ook nog eens tot de nok toe gevuld zaten met boodschappen, backpacks en andere dingen, zodat we om een uurtje of 7 ‘s avonds redelijk door elkaar geschud aankwamen bij Thornicroft Lodge. Inmiddels was het ook al donker dus echt heel veel van de lodge konden we op dat moment nog niet zien.

Toch wel een beetje moe van de reis zijn we toen maar lekker vroeg naar bed gegaan en toen we de volgende ochtend wakker werden konden we pas zien wat een prachtig uitzicht we voor ons huisje hebben! Op slechts een paar meter afstand begint de Luangwa River, die ons scheidt van het National Park. Op dit moment is het nog hoog water en hebben we alleen nog maar nijlpaarden in het water gezien, maar we zien het water elke dag zo'n meter zakken dus het duurt waarschijnlijk niet lang meer voordat de krokodillen weer op de kant liggen en allerlei dieren uit het park uit de rivier komen drinken.

Echt veel tijd om van het uitzicht te genieten hadden we die dag trouwens nog niet want we moesten ‘s ochtends vroeg meteen aan de slag. De volgende dag zouden de eerste gasten namelijk al komen (voor het Paasweekend, 8 in totaal) en voor die tijd moest er nog heel veel worden klaargezet en schoongemaakt! Na een korte kennismaking met het personeel hebben we dus onze handen maar uit de mouwen gestoken en zijn we aan de slag gegaan: aangezien het tot voor kort flink had geregend, waren ze aan heel veel nog niet toegekomen, dus we hebben alle meubels op hun plek gezet, de bar ingeruimd, palen in de olie gezet, boodschappen uitgepakt en gesorteerd, huisjes gecheckt en klaargemaakt, enz.,enz... Tja, allemaal dingen waar je als gast niet echt bij stilstaat maar waar dus wel heel veel werk in gaat zitten!

Vrijdag kwamen dan de eerste gasten! Nog een beetje onwennig in onze nieuwe rol hebben we de gasten verwelkomd , uitleg gegeven over hun programma, hun kamers laten zien en voor barman/-vrouw gespeeld. Gelukkig gingen de gasten allemaal redelijk op tijd naar bed, zodat wij ook op tijd het licht uit konden doen, want de volgende dag zouden ze allemaal op safari gaan, wat al om 6 uur begint en voor ons dus betekent dat we om 5 uur alweer aan de slag moesten! Wij moeten er namelijk op toezien dat de gasten hun 'wake-up call' krijgen, dat het ontbijtbuffet wordt klaargemaakt en klaargezet en dat er een picknickbox met koffie, thee, koud water en wat lekkers wordt meegenomen in de safari-auto. Als de gasten dan weggaan heb je even een momentje voor jezelf maar om 7 uur komt het personeel om de huisjes schoon te maken, wat wij dan ook weer moeten checken. Verder zorg je op zo'n dag dat de lunch en een middagsnack op tijd worden klaargemaakt en dat alles ondertussen wordt klaargemaakt voor de avondsafari, die van 4 uur ‘s middags tot 8 uur ‘s avonds duurt. Daarna gaat iedereen nog weer eten (3 gangen, waarbij wij dan ook lekker mogen aanschuiven, maar waarbij we ondertussen ook in de gaten moeten houden dat alles goed verloopt en dat iedereen van drankjes wordt voorzien...)

Het komt er dus op neer dat wanneer er gasten zijn, je van 5 uur ‘s ochtends tot ongeveer 10 uur ‘s avonds (als de laatste gasten naar bed gaan) aan het werk bent, dus onze eerste dagen waren meteen erg hectisch en druk! Maandagmiddag gingen de laatste gasten weg en moesten we zorgen dat alle huisjes weer netjes werden gemaakt voor eventuele volgende gasten.

Dinsdag konden we het even een beetje rustig aandoen en konden we voor het eerst echt van de omgeving genieten. ‘s Middags zijn we om een uurtje of 4 met Menno en Virginie (onze werkgevers) en Godfrey, de gids van de lodge, lekker op safari gegaan in het park en hebben we met een koud drankje genoten van de zonsondergang en allerlei dieren (we hebben al olifanten, zebra's, impala's, hyena's, giraffes, allerlei vogels en een uil gezien). Dat maakte al het harde werken van de dagen ervoor meer dan de moeite waard!

Het personeel waar we mee werken is trouwens erg aardig. We worden keurig aangesproken met Mister Yellow en Madam (ze moeten nog even leren gewoon Jelle en Martine te zeggen) en wij doen op onze beurt ons best om hun namen en gezichten uit elkaar te houden.

Dan nog even een korte greep uit de problemen waar je hier op het werk tegen aanloopt (wat toch net even anders is dan in Nederland): zo schijnt een veel gebruikte smoes voor te laat komen onder het personeel te zijn dat ze onderweg olifanten tegenkwamen (in plaats van de gebruikelijke openstaande brug). Verder valt de stroom hier regelmatig (= ongeveer elke avond) uit, wat voor een werknemer problemen opleverde bij de lokale kapper (zijn haar was net half afgeschoren met de tondeuse toen de stroom uitviel) en zondag werd een werknemer bij het aantrekken van zijn uniform gebeten door een schorpioen die in zijn T-shirt zat, waarop de kok snel de bosjes inrende om wat bladeren voor hem te zoeken en op de wond te smeren zodat het wat minder pijn zou doen, tja...

Naast schorpioenen hebben we trouwens ook al genoeg ander 'klein' wildlife gezien: behoorlijk wat insecten (waaronder heel veel irritante muggen en mieren), (grote) spinnen, hagedissen, gecko's, kikkers en zelfs al 3 slangen. Van twee van die slangen vertelde de kok ons uitgebreid dat het zogenaamde groene huisslangen waren, die totaal onschuldig zouden zijn (ze zagen er ook best schattig uit, klein, felgroen en om de takken van een boom heen gekruld), maar later bleken het toch echt twee super giftige groene boomslangen te zijn...Dan realiseer je je meteen weer dat je hier midden in de bush zit en altijd goed moet blijven opletten!

Verder lopen hier op het terrein al heel veel bavianen en zogenaamde vervet monkeys (erg schattige aapjes) rond, maar ook de olifanten zijn de afgelopen dagen alweer meerdere malen gesignaleerd aan onze kant van de rivier (we hebben ook alweer olifantenpoep vlakbij ons huisje zien liggen) en kunnen ons dus elk moment verblijden met een bezoekje. Ook horen we vanuit ons huisje elke dag wel wat nijlpaarden hinniken (of eigenlijk meer grinniken) en we hebben zelfs alweer een paar keer leeuwen horen brullen!

Dit was het voor nu, wij gaan weer aan de slag!

(p.s. voor wie wil bellen of sms-en: Jelles telefoon staat sowieso aan - Martine is haar pincode kwijt, dus dat werkt even niet L - en daarnaast hebben we allebei een Zambiaans simkaartje gekocht, nr. Jelle: 00260976750811, nr. Martine: 00260976751136)